-
1 contagio
contāgĭo, ōnis, f. [cum + tango] [st1]1 [-] contact. - contagio pulmonum, Cic. Nat. 2, 138: contact avec les poumons. --- cf. Dom. 108 ; Div. 1, 63. - contagio cum corporibus, Cic. Tusc. 1, 72: contact avec les corps. [st1]2 [-] relation, rapport. - contagio naturae, Cic. Fat. 5: rapport des phénomènes naturels entre eux (συμπάθεια). --- cf. Div. 2, 33. [st1]3 [-] contagion, infection, maladie contagieuse. - Enn. d. Cic. Tusc. 3, 26. - contagio pestifera, Liv. 28, 34, 4: épidémie de peste. [st1]4 [-] contagion morale, influence pernicieuse. - non modo eos persequi ad quos maxime culpa corrupti judici, sed etiam illos ad quos conscientiae contagio pertinebit, Cic. Ver. 2, 5,: poursuivre ceux qui seront les plus responsables de la corruption de la justice, et même les complices de cette corruption. - contagio imitandi ejus belli, Cic. Verr. 5, 6: l'exemple contagieux de cette guerre. - contagiones malorum, Cic. Off. 2, 80: la contagion du mal. - latius patet illius sceleris contagio quam quisquam putat, Cic. Mur. 37: la contagion de son crime s'étend plus loin qu'on ne pense.* * *contāgĭo, ōnis, f. [cum + tango] [st1]1 [-] contact. - contagio pulmonum, Cic. Nat. 2, 138: contact avec les poumons. --- cf. Dom. 108 ; Div. 1, 63. - contagio cum corporibus, Cic. Tusc. 1, 72: contact avec les corps. [st1]2 [-] relation, rapport. - contagio naturae, Cic. Fat. 5: rapport des phénomènes naturels entre eux (συμπάθεια). --- cf. Div. 2, 33. [st1]3 [-] contagion, infection, maladie contagieuse. - Enn. d. Cic. Tusc. 3, 26. - contagio pestifera, Liv. 28, 34, 4: épidémie de peste. [st1]4 [-] contagion morale, influence pernicieuse. - non modo eos persequi ad quos maxime culpa corrupti judici, sed etiam illos ad quos conscientiae contagio pertinebit, Cic. Ver. 2, 5,: poursuivre ceux qui seront les plus responsables de la corruption de la justice, et même les complices de cette corruption. - contagio imitandi ejus belli, Cic. Verr. 5, 6: l'exemple contagieux de cette guerre. - contagiones malorum, Cic. Off. 2, 80: la contagion du mal. - latius patet illius sceleris contagio quam quisquam putat, Cic. Mur. 37: la contagion de son crime s'étend plus loin qu'on ne pense.* * *Contagio aspectus. Cic. Maladie qui vient par regarder un autre.\Contagio belli. Liu. Quand une guerre pullule et s'espand d'un lieu en autre au moyen du voisinage et de l'alliance.\Contagio conscientiae. Cic. Sed etiam illos, ad quos conscientiae contagio pertinebit. A ceulx qui en seront tachez ou entachez, pour en avoir seulement esté scachans et consentans.\Importare contagionem. Plin. Entacher, ou Enticher. -
2 contagio
contāgio, ōnis, f. (contingo), die Berührung, bes. die einwirkende, die Einwirkung, der Einfluß, I) im allg., gew. lebl. Ggstde., cum est somno sevocatus animus a societate et contagione corporis, Cic.: anima... calescit contagione pulmonum, Cic.: quae potest igitur contagio ex infinito intervallo pertinere ad lunam vel potius ad terram, Cic.: contagio naturae valet, Cic. – selten der Pers., die gesellschaftl. Berührung, Annäherung, ne quid ex contagione incommodi accipiant, Caes. b. G. 6, 13, 7: ab omni mentione et contagione Romanorum abstinere, Liv. 40, 20, 6. – II) im üblen Sinne, die ansteckende Berührung, die Ansteckung, a) die physische, c. pestifera, Liv.: ministeria invicem et contagio ipsa vulgabant morbos, Liv.: contagionem luis importare, Plin.: contagione morbosi pecoris perire (v. Vieh), ICt. – b) die moralische = der üble, verderbliche Einfluß, das ansteckende, üble, verderbliche Beispiel, die Mitbefleckung u. dgl., ubi contagio quasi pestilentia invasit, Sall.: Tusci consciverant bellum; traxerat contagio proximos Umbriae populos, Liv. – m. Genet., c. imitandi belli, ansteckende Sucht, Cic.: latius patet illius sceleris contagio, quam quisquam putat; ad plures pertinet, Cic.: ne serpat latius contagio eius mali, Liv.: extemplo hinc domum abire in animo est, ne cuius facti dictive contagione praesens violer, Liv.: belli Fidenatis contagione irritati animi, Liv.: contagionem aspectus fugere, Cic.: se ab omni contagione vitiorum reprimere ac revocare, Plin. pan.: pectus purum ab omni sceleris contagione praestare, Lact. – Plur., contagiones malorum, quae a Lacedaemoniis profectae manaverunt latius, Übel, die von den Lazedämoniern ausgegangen wie eine ansteckende Seuche weiter um sich griffen, Cic. de off. 2, 80.
-
3 contagio
contāgio, ōnis, f. (contingo), die Berührung, bes. die einwirkende, die Einwirkung, der Einfluß, I) im allg., gew. lebl. Ggstde., cum est somno sevocatus animus a societate et contagione corporis, Cic.: anima... calescit contagione pulmonum, Cic.: quae potest igitur contagio ex infinito intervallo pertinere ad lunam vel potius ad terram, Cic.: contagio naturae valet, Cic. – selten der Pers., die gesellschaftl. Berührung, Annäherung, ne quid ex contagione incommodi accipiant, Caes. b. G. 6, 13, 7: ab omni mentione et contagione Romanorum abstinere, Liv. 40, 20, 6. – II) im üblen Sinne, die ansteckende Berührung, die Ansteckung, a) die physische, c. pestifera, Liv.: ministeria invicem et contagio ipsa vulgabant morbos, Liv.: contagionem luis importare, Plin.: contagione morbosi pecoris perire (v. Vieh), ICt. – b) die moralische = der üble, verderbliche Einfluß, das ansteckende, üble, verderbliche Beispiel, die Mitbefleckung u. dgl., ubi contagio quasi pestilentia invasit, Sall.: Tusci consciverant bellum; traxerat contagio proximos Umbriae populos, Liv. – m. Genet., c. imitandi belli, ansteckende Sucht, Cic.: latius patet illius sceleris contagio, quam quisquam putat; ad plures pertinet, Cic.: ne serpat latius contagio eius mali, Liv.: extemplo hinc domum abire in animo est, ne cuius facti dictive contagione praesens violer, Liv.:————belli Fidenatis contagione irritati animi, Liv.: contagionem aspectus fugere, Cic.: se ab omni contagione vitiorum reprimere ac revocare, Plin. pan.: pectus purum ab omni sceleris contagione praestare, Lact. – Plur., contagiones malorum, quae a Lacedaemoniis profectae manaverunt latius, Übel, die von den Lazedämoniern ausgegangen wie eine ansteckende Seuche weiter um sich griffen, Cic. de off. 2, 80.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contagio
-
4 contagio
contāgĭo, ōnis, f., contāgĭum, ii, n., and contāmen, ĭnis, n. (contagium only in poets—and in plur.—and in postAug. prose writers; cf. Paul. ex Fest. p. 59, 12; Non. p. 199, 2; Marc. Vict. 1, p. 2469 P.; cf. also colluvio: contamen only in late Lat.) [id.], a touching, contact, touch, in a good or bad sense.I.In gen.(α).Contagio, Cato, R. R. 132 fin.:(β).anima calescit... contagione pulmonum,
Cic. N. D. 2, 55, 138:corporis,
id. Div. 1, 30, 63; 2, 43, 92; id. Fat. 3, 5:ab omni mentione et contagione Romanorum abstinere,
Liv. 40, 20, 6.—Contagium, Lucr. 3, 346; 3, 740; Plin. 2, 20, 18, § 82; Mart. 11, 47.—B.Pregn., a union, connection:II.contagio naturae valet,
Cic. Fat. 3, 5.—Freq., in a bad sense, a contacl with something physically or morally unclean, a contagion, infection.A.Lit.(α).Contagio: nolite ad me adire, ne contagio mea bonis obsit, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 12, 26 (Trag. Rel. v. 405 Vahl.); cf. Cic. de Or. 3, 41, 164:(β).velut contagione quādam pestiferā insanire,
Liv. 28, 34, 4:tum praecipue oves contagione vexentur,
Col. 7, 5, 6; so id. 7, 5, 16:lichenis,
Plin. 26, 1, 3, §3: vini,
id. 14, 21, 27, § 134 al. —Contagium:B.morbi,
Lucr. 3, 472; 6, 1235; Curt. 9, 10, 1; cf.pestilentiae,
Plin. 23, 8, 80, § 157:vicini pecoris,
Verg. E. 1, 51.— Absol.:agunt contagia late,
Ov. M. 7, 551; Hor. Epod. 16, 61 al.—Trop., an infection, pollution, vicious companionship or intercourse, participation, contamination, etc.(α).Contagio:(β).contagione mei patris metuo malum,
Plaut. Am. prol. 31; so with the gen.:illius sceleris,
Cic. Mur. 37, 78; id. Sull. 2, 6:criminis,
Liv. 9, 34, 14:turpitudinis,
Cic. Att. 1, 16, 3:conscientiae,
id. Verr. 2, 5, 71, § 183:furoris,
Liv. 28, 24, 10:cujus facti dictive,
id. 2, 37, 7:noxae,
id. 9, 1, 6:imitandi belli,
Cic. Verr. 2, 5, 3, § 6; cf.belli,
Flor. 2, 13, 1:bellorum,
id. 2, 2, 4:aspectus,
Cic. Clu. 68, 193.— Plur.:contagiones malorum, quae a Lacedaemoniis profectae manaverunt latius,
Cic. Off. 2, 23, 80.— Absol.: haec (vitia) primo paulatim crescere; post, ubi contagio quasi pestilentia invasit, civitas immutata, etc., * Sall. C. 10 fin.; Liv. 5, 6, 11; 5, 12, 7; 10, 18, 2 al.; Flor. 1, 9, 8.—Contagium:(γ).aegrae mentis,
Ov. Tr. 3, 8, 25:scelerum,
Luc. 3, 322:lucri (connected with scabies),
Hor. Ep. 1, 12, 14:belli,
Flor. 1, 15, 1:deditionis,
id. 3, 14, 2:terrae,
Ov. M. 15, 195.—Contamen, Tert. Carm. adv. Marc. 1, 1; 4, 4; Mart. Cap. 1, § 10 Kopp. -
5 contāgiō
contāgiō ōnis, f [com-+TAG-], a touching, contact, touch: pulmonum: contagione Romanorum, L.: contagio naturae valet, connection.—A contact, contagion, infection: pestifera, L.—Fig., an infection, pollution, vicious companionship, participation, contamination: ne quid ex contagione incommodi accipiant, Cs.: ubi contagio quasi pestilentia invasit, S.: ut seditionibus velut ex contagione castra impleantur, L.: dedit hanc contagio labem, Iu.: criminis, L.: conscientiae: aspectūs: contagiones malorum, quae manaverunt, etc.* * *contact/touch (to contagion/infection); social contact/intercourse; influence -
6 contagio
contagio s.m. contagion f. ( anche fig): il morbillo è trasmesso per contagio la rougeole se transmet par contagion; diffondere il contagio répandre la contagion. -
7 contagio
-
8 contagio
-
9 contagio
contagiocontagio [kon'ta:dlucida sans unicodeʒfonto] <- gi>sostantivo MaskulinAnsteckung Feminin, Infizierung FemininDizionario italiano-tedesco > contagio
10 contagio
contāgio, ōnis f. [ contingo I \]1) (co)прикосновение ( somno sevocatus animus a contagione corporis C)2) влияние, (взаимо)действие (c. naturae C)4) заразительное прикосновение, зараза (pestifĕra L; contagionem morbi alicujus importare PM)5) дурное влияние (c. vitiorum PJ; imitandi belli C; contagiones malorum C)6) прикосновенность, (со)причастность ( sceleris Lact)11 contagio
12 contagio
m.infection, contagion.pres.indicat.1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: contagiar.* * *1 MEDICINA contagion, infection2 figurado (perversión) perversion, corruption3 figurado (transmisión) contagion* * *SM1) (Med) infection, contagion2) (fig) contamination* * ** * *= contagion, infection.Ex. The scientific growth of knowledge is interpreted as a diffusion and contagion process.Ex. In the field of medicine, the task of the Mycin system is to diagnose blood infections and meningities infections, and to recommend an appropriate drug.----* contagio viral = viral contagion.* * ** * *= contagion, infection.Ex: The scientific growth of knowledge is interpreted as a diffusion and contagion process.
Ex: In the field of medicine, the task of the Mycin system is to diagnose blood infections and meningities infections, and to recommend an appropriate drug.* contagio viral = viral contagion.* * *(por contacto directo) contagion; (por contacto indirecto) infection* * *
Del verbo contagiar: ( conjugate contagiar)
contagio es:
1ª persona singular (yo) presente indicativo
contagió es:
3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo
Multiple Entries:
contagiar
contagio
contagiar ( conjugate contagiar) verbo transitivo ‹ enfermedad› to pass on, transmit (tech);
‹ persona› to infect;
no te acerques que te voy a contagio don't come near or I'll give it to you
contagiarse verbo pronominal
[manía/miedo] to spread;
se contagió de la enfermedad she caught the disease
contagiar verbo transitivo Med (enfermedad) to infect with o spread
contagio sustantivo masculino contagion
' contagio' also found in these entries:
Spanish:
contagiarse
- contagiar
English:
infection
* * *contagio nm[por contacto directo] contagion; [por contacto indirecto] infection;para prevenir el contagio de la enfermedad to prevent the spread of the disease* * *m contagion* * *contagio nm: contagion, infection13 contagio
Del verbo contagiar: ( conjugate contagiar) \ \
contagio es: \ \1ª persona singular (yo) presente indicativo
contagió es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativoMultiple Entries: contagiar contagio
contagiar ( conjugate contagiar) verbo transitivo ‹ enfermedad› to pass on, transmit (tech); ‹ persona› to infect; no te acerques que te voy a contagio don't come near or I'll give it to you contagiarse verbo pronominal [manía/miedo] to spread; se contagió de la enfermedad she caught the disease
contagiar verbo transitivo Med (enfermedad) to infect with o spread
contagio sustantivo masculino contagion ' contagio' also found in these entries: Spanish: contagiarse - contagiar English: infection14 contagio
mзаражение, передача инфекционной болезни путём прямого контакта- contagio facilmente propagabilepropagare il contagio — разносить инфекцию, распространять инфекцию
- contagio indiretto
- contagio mediante l'ariaItaliano-russo Medical puntatore Dizionario di termini russi e latino > contagio
15 contagio
m (pl -gi) infectionper contatto diretto contagion( epidemia) outbreak* * *contagio s.m.1 contagion, infection: contagio diretto, indiretto, immediate, mediate contagion; diffondere il contagio, to spread contagion (o infection)2 (fig.) contagion; contaminating effect.* * ** * *contagiopl. -gi /kon'tadʒo, dʒi/sostantivo m.med. infection, contagion (anche fig.).16 contágio
17 contagio
kɔn'taxǐom MEDAnsteckung f, Übertragung fsustantivo masculino1. [hecho] Ansteckung die2. [transmisión] Übertragung diecontagiocontagio [koDC489F9Dn̩DC489F9D'taxjo]18 contagio sm
[kon'tadʒo] contagio (-gi)1) infection, (per contatto diretto) contagion2) (malattia) disease, (epidemia) epidemic19 contagio
sm [kon'tadʒo] contagio (-gi)1) infection, (per contatto diretto) contagion2) (malattia) disease, (epidemia) epidemic20 contagio
m1) заражение2) зараза, инфекция4) перен. заразительностьcontagio psichico мед. — подражательность в душевных и нервных расстройствах•Syn:epidemia, pestilenza, contagione, contaminazione, infezione, перен. corruttelaСм. также в других словарях:
contagio — m. med. Transmisión de una enfermedad de un individuo enfermo a otro sano. Puede realizarse por contacto mediato o inmediato. El contagio inmediato se produce por contacto directo entre un enfermo y un organismo sano, normalmente a través de la… … Diccionario médico
contagio — sustantivo masculino 1. Área: medicina Transmisión de una enfermedad infecciosa por contacto directo o indirecto: Aislaron al enfermo para prevenir el contagio. Es necesaria una mayor divulgación sobre los medios de evitar el contagio. 2.… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
contágio — s. m. 1. [Medicina] Transmissão de enfermidade pelo contato imediato ou mediato que se tem com o doente. 2. Doença contagiosa. 3. [Figurado] Coisa má que abunda e se propaga. 4. Corrupção. ‣ Etimologia: latim contagium, ii, contato, contágio … Dicionário da Língua Portuguesa
contagio- — (kənˈteɪdʒɪəʊ) combining form of L. contagium ‘contagion’, as in contagio miasmatica, propagated both by contagion and by miasma (Syd. Soc. Lex. 1882) … Useful english dictionary
contagio — /kon tadʒo/ s.m. [dal lat. contagium, der. di contingĕre toccare, contaminare ]. 1. a. (med.) [passaggio per contatto di una malattia infettiva dalla persona malata a una sana: pericolo di c. ] ▶◀ infezione, trasmissione. ‖ contaminazione. b.… … Enciclopedia Italiana
contagio — (Del lat. contagĭum). 1. m. Transmisión, por contacto inmediato o mediato, de una enfermedad específica. 2. Germen, conocido o supuesto, de la enfermedad contagiosa. 3. Enfermedad contagiosa. 4. Transmisión de hábitos, actitudes, simpatías, etc … Diccionario de la lengua española
Contagio — Contagion Título Contagio (España e Hispanoamérica) Ficha técnica Dirección Steven Soderbergh Producción Gregory Jacobs Stacey Sher Michael Shamberg … Wikipedia Español
contagio — (Del lat. contagium < cum, con + tangere, tocar.) ► sustantivo masculino 1 MEDICINA Transmisión directa o indirecta de una enfermedad: ■ siente pavor ante el contagio del sida. 2 MEDICINA Germen de una enfermedad contagiosa. 3 MEDICINA… … Enciclopedia Universal
Contagio electoral — El contagio electoral es el fenómeno por el que dos dos procesos electorales que se celebran simultáneamente se influyen entre sí en algún parámetro susceptible de ser medido. Contagio electoral entre las elecciones municipales, autonómicas y… … Wikipedia Español
contagio — con·tà·gio s.m. AD 1. trasmissione di una malattia da un soggetto infetto a uno sano: trasmettere per contagio, contagio diretto, contagio indiretto | estens., la malattia stessa, spec. con riferimento alla peste: il contagio ha mietuto molte… … Dizionario italiano
contagio — s. m. 1. infezione, contaminazione, trasmissione, propagazione, ammorbamento CONTR. guarigione 2. epidemia, pestilenza, morbo 3. (fig.) corruzione, contaminazione, corruttela, bacillo (fig.) CONTR. moralità. SFUMATURE … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Болгарский
- Испанский
- Итальянский
- Кечуа
- Латинский
- Немецкий
- Португальский
- Русский
- Украинский
- Французский
- Чешский